مقایسه روش های کشت ارگانیک، تلفیقی و متداول بر ترکیبات و رفتار پس از برداشت میوه کیوی رقم ‘هایوارد’

تمایل به مصرف میوه های ارگانیک به دلیل داشتن ارزش غذایی بالاتر و ترکیبات آنتی اکسیدانی بیشتر در حال افزایش است. در این پژوهش، اثر روش های ارگانیک، تلفیقی و متداول بر کیفیت میوه های کیوی در زمان برداشت و خصوصیات پس از برداشت آنها بررسی شد. صفت هایی مانند اندازه میوه، سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول (tss)، اسیدیته قابل تیتراسیون (ta)، کلروفیل کل، کارتنوئید کل، ویتامین c، فنل کل، فلاونوئید کل، نوع ترکیبات فلاونوئیدی (کاتچین، کلروژنیک اسید و کوئرستین 3- گالاکتوزاید) و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه ها در زمان برداشت اندازه گیری شد. علاوه بر این صفات، کاهش وزن میوه ها نیز در طی 0، 30، 60 و 90 روز نگهداری میوه ها در دمای یک درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد ارزیابی شد. میزان کارتنوئید کل، ta، tss/ta، سفتی بافت میوه، رنگ پوست و فلاونوئید کل میوه های کیوی ارگانیگ در زمان برداشت در مقایسه با میوه هایی که تیمارهای متداول یا تلفیقی دریافت کرده بودند بالاتر بوده، ولی اختلاف معنی داری نداشت. در حالی که از لحاظ tss، ویتامین c، فنل کل، نوع ترکیبات فلاونوئیدی مثل کوئرستین 3- گالاکتوزاید، کاتچین و کلروژنیک اسید و ظرفیت آنتی اکسیدانی متفاوت بوده است. میزان ویتامین c ، فلاونوئید کل، فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره و میزان ترکیبات فلاونوئیدی در زمان برداشت در میوه های ارگانیک بالاتر بوده است، و در پایان انبارداری اختلاف معنی داری را با میوه های تولید شده در روش متداول و تلفیقی نشان دادند. تغییرات میزان tss، ta میوه ها در پایان انبارداری تحت تاثیر روش های مدیریت قرار نگرفت، ولی tss/ta میوه هایی که تیمار متداول دریافت کرده بودند در پایان 90 روز انبارداری بالاتر از روش ارگانیک و تلفیقی بود. همچنین میزان اتلاف آب میوه های ارگانیک در طی انبارداری به طور معنی داری کمتر از روش تلفیقی و متداول بود.